“UN officials speculated that the crisis could add an additional 100 mil- lion hungry people to the billion already living on less than US$1 a day, the common measure of absolute poverty.”
Skyrocketing Food Prices: A Global Crisis
by Janet H. Clark
As the year 2008 got under way, upwardly spiraling food prices became of increasing concern to international organizations and relief agencies, national governments, and consumers everywhere. UN officials speculated that the crisis could add an additional 100 million hungry people to the billion already living on less than US$1 a day, the common measure of absolute poverty. The impact of rising food prices was greatest in less-developed countries (LDCs), where spending on food accounted for 40–60% of income, compared with about 15% in industrialized countries.
Even in industrialized countries, poor families were being severely affected by a general rise in prices, especially when combined with an economic downturn and higher unemployment. Food prices in the 30 Organization for Economic Co-operation and Development (OECD) member countries rose by 7.2% year on year in both July and August, the biggest increases since 1990, and in the US the Department of Labor reported that grocery-store food prices rose by 6.6% in 2008, the largest increase since 1980.
With spiking food costs came a growing threat to food security, which provoked political repercussions in many LDCs. In Haiti, for example, food riots led to the ousting of Prime Minister JacquesÉdouard Alexis on 12
April, and the lack of a replacement until July left the government in a state of paralysis while social and economic conditions continued to deteriorate.
Prices of staple foodstuffs escalated alarmingly on world markets. In the first half of the year, the price of internationally traded food commodities, led by grains, rose by 56%. In the first quarter alone, the prices of wheat and corn (maize) rose by 130% and 30%, respectively, over the same period a year earlier, while the cost of rice climbed 10% in both February and March. By midyear the prices of corn, wheat, and soybeans had more than doubled, while that of rice had tripled.
A number of factors contributed to the increases in food prices. One was the economic emergence of China and India, whose populations were becoming increasingly affluent and thus boosting their food consumption; in China annual per capita consumption of meat rose to 54 kg (about 119 lb) from 20 kg (44 lb) in 1985. Another major factor was the increased output of biofuels made from grains and oilseeds in the US and the European Union, where there were generous—and controversial—tax concessions or direct financial support for producers, retailers, or users of biofuels. In July an OECD report strongly criticized these incentives as costly and ineffective and recommended that governments refocus their policies. Partially associated with this was the restrictive and trade-distorting effect of a high level of government support to farmers in many OECD countries, which in 2007 amounted to US$258 billion, or 23% of farm incomes. A surge in petroleum prices led to increased fertilizer and transport costs. In many countries adverse weather led to crop failure, speculation on commodity markets, and hoarding. When Cyclone Nargis struck Myanmar (Burma) on 2 May, it generated a 4-m (12-ft)-high storm surge that devastated the rice-producing Irrawaddy delta. During August and September, Haiti, already suffering from food shortages, was battered by four successive hurricanes. The depreciation of the US dollar against the euro and other currencies early in the year contributed to the rise in dollar-denominated commodity prices. The International Food Policy Research Institute (IFPRI) estimated that 15–27% of the increase was from the dollar’s decline. At the same time, countries in Asia and the Middle East that linked their currencies to the weakening dollar experienced overheated economies and suffered higher prices than countries with more flexible exchange rates.
The World Food Programme (WFP) was the main distributor of emergency food relief, with activities in more than 75 countries. In
March, however, the orga nization announced that it was short of money because of the soaring price of cereals and other foodstuffs. At the UN heads of government meeting in June, the WFP reported that it had received US$1.2 billion in aid, including an unexpected US$500 million from Saudi Arabia. Among 60 low-income food-deficit countries surveyed early in the year by the Food and Agriculture Organization (FAO), the most widespread response was to remove or reduce import tariffs on food. This was especially true in South and East Asia, the Middle East, and North Africa. Given that tariff levels on cereals and vegetable oils were already relatively low, however, at 8% and 14%, respectively, only small proportions of the price rises were offset.
In the Middle East, drought reduced the summer harvest, and many major wheat producing countries, including Iran, Iraq, and Syria, were forced to increase imports. In Saudi Arabia the annual inflation rate soared to 10.6% in June, its highest rate in 30 years, and wheat production was extremely costly because of huge farm subsidies. The Saudi government decided in August that it would make economic sense to outsource its farming and was considering the purchase of rice farms in Thailand through a new investment fund set up to buy agricultural land overseas.
United Arab Emirates investors looking for land for agricultural development favored Pakistan, Kazakhstan, and The Sudan. In early May, Prime Minister Samak Sundaravej of Thailand (the world’s biggest rice producer) proposed the formation of a cartel of Southeast Asian rice-producing countries (including Vietnam, Myanmar, Laos, and Cambodia) to be set up along the lines of OPEC. Laos and Cambodia favored the idea, but there were strong protests in the Philippines, the world’s biggest rice importer. In August Thailand announced plans to boost rice production by leasing 160,000 ha (395,000 ac) of unused state land to poor farmers and agribusiness for biofuel crops, sugarcane, palm, and rice. A more novel way of easing food shortages was proposed in July by scientists at the National Autonomous University of Mexico; they asserted that insects, which were nutritious and already provided part of the diet in 113 countries, should be consumed more widely. Thailand, where cricket rearing for food was already practiced by many families, hosted an FAO conference to examine the benefits of insects as a food option.
At an EU summit in July, member countries were divided on trade reform and the need to remove agricultural subsidies and reduce protectionism. For the first time, in 2008 the EU did not use the portion of its agricultural budget designated for buying and stockpiling surplus produce. The resulting unused funds, expected to reach >1 billion (about US$1.4 billion), were to be given to farmers in LDCs through 2009. Cut-price discount stores, which were already popular in the US, were proliferating in Europe and putting pressure on the more costly chains. The search for cheaper food was gathering momentum even in US cities, where there was a resurgence of socalled freegans, who scavenged through supermarket garbage bins and other sources of discarded food.
Despite the widespread fear of a continuing rise in global inflation and the number of people needing food aid, the failure to reach agreement on trade liberalization left agricultural producers in LDCs at a continuing disadvantage. The IFPRI calculated that if export bans by some 40 food-exporting countries were lifted, cereal prices would be 30% lower on average. Two small signs of hope emerged in September. Corporate and government leaders attended the first UN Private Sector Forum on Food Sustainability and the Millennium Development Goals. At the same time, the WFP unveiled Purchase for Progress, an initiative by which governments and private foundations (notably the Bill & Melinda Gates Foundation and the Howard G. Buffett Foundation) would finance WFP purchases of foodstuffs from small farmers in LDCs, which would thus encourage local food production and offer small farmers better access to world markets.
Janet H. Clark is an editor, independent analyst, and writer on international economic and financial topics.
แปลโดย Google แปลภาษา
"เจ้าหน้าที่ของสหประชาชาติคาดการณ์ว่าวิกฤตสามารถเพิ่มอีก 100 ล้านคนหิวไปพันล้านแล้วใช้ชีวิตอยู่น้อยกว่า US $ 1 วัน, วัดทั่วไปของความยากจนสัมบูรณ์."
Skyrocketing ราคาอาหารที่ : วิกฤตทั่วโลก
โดย Janet H. Clark
ขณะที่ปี 2008 ได้ตามทาง, spiraling เหนือราคาอาหารที่กลายเป็นความกังวลของการเพิ่มให้กับองค์กรระหว่างประเทศและหน่วยงานบรรเทา, รัฐบาลแห่งชาติและผู้บริโภคทุกที่ เจ้าหน้าที่ของสหประชาชาติคาดการณ์ว่าวิกฤตสามารถเพิ่มอีก 100 ล้านคนหิวไปพันล้านแล้วใช้ชีวิตอยู่น้อยกว่า US $ 1 วัน, วัดทั่วไปของความยากจนสัมบูรณ์ ผลกระทบของการขึ้นราคาอาหารที่ถูกที่สุดในประเทศน้อยกว่าการพัฒนา (LDCs) โดยที่การใช้จ่ายในอาหารคิดเป็น 40-60% ของรายได้เมื่อเทียบกับประมาณ 15% ในประเทศอุตสาหกรรม
แม้แต่ในประเทศอุตสาหกรรมครอบครัวที่ยากจนคือกำลังที่ได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงจากการเพิ่มขึ้นของราคาทั่วไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อรวมกับภาวะเศรษฐกิจตกต่ำและการว่างงานที่สูงขึ้น ราคาอาหารในวันที่ 30 องค์การเพื่อความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการพัฒนา (OECD) ประเทศสมาชิกเพิ่มขึ้นปี 7.2% ต่อปีทั้งในเดือนกรกฎาคมและสิงหาคมเพิ่มขึ้นที่ใหญ่ที่สุดตั้งแต่ปี 1990 และในสหรัฐอเมริกากรมแรงงานรายงานว่าร้านขายของชำร้าน ราคาอาหารที่เพิ่มขึ้น 6.6% ในปี 2008 เพิ่มขึ้นมากที่สุดตั้งแต่ปี 1980
ด้วยค่าใช้จ่าย spiking อาหารมาเป็นภัยคุกคามที่เพิ่มขึ้นเพื่อความมั่นคงด้านอาหารซึ่งกระตุ้นผลกระทบทางการเมืองในหลาย LDCs ในเฮติเช่นอาหารนำไปสู่การจลาจลการขับไล่นายกรัฐมนตรี JacquesÉdouard Alexis เมื่อวันที่ 12
April, และการขาดการทดแทนจนกว่ากรกฎาคมซ้ายของรัฐบาลในรัฐของอัมพาตในขณะที่สภาพสังคมและเศรษฐกิจที่ยังคงลดลงบ้าง
ราคาของอาหารหลัก escalated ตื่นตระหนกในตลาดโลก ในช่วงครึ่งแรกของปี, ราคาของการซื้อขายสินค้าอาหารระดับนานาชาตินำโดยเมล็ดธัญพืชเพิ่มขึ้น 56% ในไตรมาสแรกเพียงอย่างเดียวราคาของข้าวสาลีและข้าวโพด (ข้าวโพด) เพิ่มขึ้น 130% และ 30% ตามลำดับจากช่วงเดียวกันของปีก่อนหน้านี้ในขณะที่ต้นทุนของข้าวปีน 10% ในทั้งเดือนกุมภาพันธ์และมีนาคม โดยกลางปีราคาของข้าวโพดข้าวสาลีและถั่วเหลืองมีมากกว่าสองเท่าในขณะที่ข้าวมีถึงสามเท่า
จำนวนปัจจัยสนับสนุนการเพิ่มขึ้นของราคาอาหาร หนึ่งคือการเกิดขึ้นทางเศรษฐกิจของจีนและอินเดียซึ่งมีประชากรเพิ่มมากขึ้นได้กลายเป็นร่ำรวยและทำให้การส่งเสริมการบริโภคอาหารของพวกเขาในประเทศจีนประจำปีต่อการอุปโภคบริโภคเนื้อสัตว์เพิ่มขึ้นถึง 54 กก. (ประมาณ £ 119) จาก 20 กก. (44 ปอนด์) ในปี 1985 อีกปัจจัยที่สำคัญคือผลผลิตที่เพิ่มขึ้นของเชื้อเพลิงชีวภาพที่ทำจากธัญพืชและ oilseeds ในสหรัฐและสหภาพยุโรปที่มีน้ำใจและภาษีแย้งสัมปทานหรือการสนับสนุนทางการเงินโดยตรงในการผลิต, ค้าปลีกหรือผู้ใช้ของเชื้อเพลิงชีวภาพ ในเดือนกรกฎาคมรายงาน OECD ขอวิจารณ์แรงจูงใจเหล่านี้เป็นค่าใช้จ่ายสูงและไม่มีประสิทธิภาพและขอแนะนำให้นโยบายของรัฐบาลละแวกเดียวกัน บางส่วนที่เกี่ยวข้องกับครั้งนี้มีผลต่อการ จำกัด และการค้า - บิดเบือนในระดับสูงของการสนับสนุนจากภาครัฐให้กับเกษตรกรในประเทศ OECD จำนวนมากซึ่งในปี 2007 เป็นจำนวนเงินบาท $ 258,000,000,000, หรือ 23% ของรายได้ค่าฟาร์ม ไฟกระชากในราคาปิโตรเลียมนำไปสู่การใช้ปุ๋ยเพิ่มขึ้นและค่าใช้จ่ายในการขนส่ง ในหลายประเทศอากาศที่เลวร้ายนำไปสู่ความล้มเหลวของการเพาะปลูก, การเก็งกำไรในตลาดสินค้าโภคภัณฑ์และการเก็บสะสม เมื่อพายุ Nargis ถล่มพม่า (พม่า) วันที่ 2 พฤษภาคมจะสร้าง 4 เมตร (12 ฟุต) คลื่นพายุสูงที่ทำลายสามเหลี่ยมปากแม่น้ำอิระวดีที่ผลิตข้าว ในระหว่างเดือนสิงหาคมและกันยายน, เฮติ, แล้วทรมานจากการขาดแคลนอาหารเป็นทอดโดยสี่พายุเฮอริเคนต่อเนื่อง ค่าเสื่อมราคาของเงินดอลลาร์สหรัฐฯกับเงินยูโรและสกุลเงินอื่น ๆ ในช่วงต้นปีจ่ายเงินสมทบเข้าเพิ่มขึ้นในสกุลเงินดอลล่าราคาสินค้าโภคภัณฑ์ International Food Policy Research Institute (IFPRI) ประมาณ 15-27% ของที่เพิ่มขึ้นมาจากการลดลงของเงินดอลลาร์ ในขณะเดียวกันประเทศในเอเชียและตะวันออกกลางที่เชื่อมโยงกับสกุลเงินดอลลาร์อ่อนตัวลงของพวกเขามีประสบการณ์ทางเศรษฐกิจที่ได้ทำให้ตื่นเต้นมากเกินไปและประสบราคาสูงกว่าประเทศที่มีความยืดหยุ่นมากขึ้นอัตราแลกเปลี่ยน
โครงการอาหารโลก (WFP) เป็นผู้จัดจำหน่ายหลักของอาหารบรรเทาทุกข์ฉุกเฉินไปกับกิจกรรมในกว่า 75 ประเทศทั่วโลก ใน
มีนาคม แต่ nization orga ประกาศว่าได้มีเงินเพราะราคาที่ถีบตัวขึ้นของธัญพืชและอาหารอื่น ๆ ที่สหประชาชาติในที่ประชุมหัวหน้ารัฐบาลในเดือนมิถุนายน WFP รายงานว่ามันได้รับบาท $ 1200000000 ในการช่วยเหลือรวมทั้งไม่คาดคิด US $ 500 ล้านบาทจากประเทศซาอุดิอารเบีย ในบรรดา 60 ประเทศที่มีรายได้ต่ำขาดดุล - สำรวจอาหารในช่วงต้นปีโดยองค์การอาหารและเกษตร (FAO), การตอบสนองอย่างแพร่หลายมากที่สุดคือการที่จะลบหรือลดอัตราภาษีนำเข้าในอาหาร โดยเฉพาะอย่างยิ่งนี้เป็นจริงในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และตะวันออกกลางและแอฟริกาเหนือ ระบุว่าระดับอัตราค่าไฟฟ้าในธัญพืชและน้ำมันพืชที่ค่อนข้างต่ำอยู่แล้ว แต่ที่ 8% และ 14% ตามลำดับมีเพียงสัดส่วนเล็ก ๆ ของราคาเพิ่มสูงขึ้นได้ชดเชย
ในตะวันออกกลาง, ภัยแล้งลดลงเก็บเกี่ยวฤดูร้อนและหลายประเทศที่สำคัญผลิตข้าวสาลีรวมทั้งอิหร่าน, อิรักและซีเรียถูกบังคับให้เพิ่มการนำเข้า ในซาอุดิอารเบียอัตราเงินเฟ้อเพิ่มสูงขึ้นไปประจำปี 10.6% ในเดือนมิถุนายนมีอัตราสูงสุดในช่วง 30 ปี, และการผลิตข้าวสาลีได้รับค่าใช้จ่ายสูงมากเนื่องจากเงินอุดหนุนฟาร์มขนาดใหญ่ รัฐบาลประเทศซาอุดิตัดสินใจในเดือนสิงหาคมที่มันจะทำให้ความรู้สึกทางเศรษฐกิจแก่ Outsource การทำฟาร์มและถูกพิจารณาซื้อของนาข้าวในประเทศไทยผ่านกองทุนรวมที่ลงทุนใหม่ที่จัดตั้งขึ้นเพื่อซื้อที่ดินเกษตรในต่างประเทศ
สหรัฐอาหรับเอมิเรนักลงทุนมองหาที่ดินเพื่อการพัฒนาการเกษตรที่ชื่นชอบปากีสถานคาซัคสถานและซูดาน ในต้นเดือนพฤษภาคมนายกรัฐมนตรีนายสมัครสุนทรเวชแห่งประเทศไทย (ผู้ผลิตข้าวใหญ่ที่สุดของโลก) ได้เสนอรูปแบบของการตกลงของประเทศข้าวที่ผลิตเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (รวมทั้งเวียดนาม, พม่า, ลาวและกัมพูชา) ที่จะจัดตั้งขึ้นตามสายของ OPEC . ลาวและกัมพูชาที่ชื่นชอบความคิด แต่มีการชุมนุมประท้วงที่แข็งแกร่งในประเทศฟิลิปปินส์ผู้นำเข้าข้าวใหญ่ที่สุดของโลกในเดือนสิงหาคมไทยประกาศแผนการที่จะเพิ่มการผลิตข้าวโดยใช้ลิสซิ่ง 160,000 เฮคแตร์ (395,000 AC) ของรัฐที่ไม่ได้ใช้ที่ดินเพื่อเกษตรกรที่ยากจนและธุรกิจการเกษตรสำหรับพืชเชื้อเพลิงชีวภาพ, ปาล์ม, อ้อยและข้าว วิธีการใหม่มากขึ้นทำให้สบายขาดแคลนอาหารในเดือนกรกฎาคมมีการเสนอโดยนักวิทยาศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐบาลแห่งชาติของประเทศเม็กซิโกพวกเขาอ้างว่าแมลงที่มีคุณค่าทางโภชนาการและให้บริการอยู่แล้วส่วนหนึ่งของอาหารใน 113 ประเทศทั่วโลกควรบริโภคให้แพร่หลายยิ่งขึ้น ประเทศไทยที่ซึ่งการเลี้ยงจิ้งหรีดเป็นอาหารได้ปฏิบัติอยู่แล้วโดยครอบครัวส่วนใหญ่จะเป็นเจ้าภาพการประชุมเอฟเอโอในการตรวจสอบผลประโยชน์ของแมลงเป็นตัวเลือกอาหาร
ที่ประชุมสุดยอดสหภาพยุโรปในเดือนกรกฎาคมโดยแบ่งประเทศสมาชิกในการปฏิรูปการค้าและจำเป็นต้องเอาเงินอุดหนุนทางการเกษตรและลดการปกป้อง สำหรับครั้งแรกในปี 2008 สหภาพยุโรปไม่ได้ใช้ส่วนของงบประมาณทางการเกษตรของส่วนเกินที่กำหนดไว้สำหรับการซื้อและการสำรองผลิต 1 billion (about US$1.4 billion), were to be given to farmers in LDCs through 2009.">ส่งผลให้เงินทุนที่ไม่ได้ใช้ซึ่งคาดว่าจะถึง> 1 พันล้าน (ประมาณ US $ 1400000000) มีวัตถุประสงค์เพื่อจะให้แก่เกษตรกรใน LDCs ผ่าน 2009 เลหลังร้านค้าส่วนลดที่ได้แล้วเป็นที่นิยมในสหรัฐอเมริกามี proliferating ในยุโรปและการใส่ความดันในกลุ่มค่าใช้จ่ายเพิ่มเติม หาอาหารราคาถูกถูกรวบรวมโมเมนตัมแม้ในเมืองในอเมริกาที่มีการฟื้นตัวของ freegans socalled ผู้ scavenged ผ่านถังขยะซูเปอร์มาร์เก็ตและแหล่งข้อมูลอื่น ๆ ของอาหารทิ้ง
แม้จะมีความหวาดกลัวอย่างแพร่หลายเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องของอัตราเงินเฟ้อในโลกและจำนวนคนที่ต้องการการช่วยเหลือด้านอาหาร, ความล้มเหลวในการเข้าถึงข้อตกลงในการเปิดเสรีการค้าด้านซ้ายผลิตทางการเกษตรใน LDCs ที่ด้อยโอกาสอย่างต่อเนื่อง IFPRI คำนวณว่าหากห้ามการส่งออกโดยบาง 40 ประเทศการส่งออกอาหารถูกยกราคาธัญพืชจะลดลง 30% โดยเฉลี่ย สองสัญญาณขนาดเล็กของหวังเกิดในเดือนกันยายน ผู้นำองค์กรและภาครัฐเข้าร่วมงานครั้งแรกของสหประชาชาติภาคเอกชนฟอรั่มในอาหารและการพัฒนาอย่างยั่งยืน Millennium Development Goals ในขณะเดียวกัน WFP จะเปิดตัวจัดซื้อสำหรับความคืบหน้าความคิดริเริ่มโดยที่รัฐบาลและมูลนิธิเอกชน (โดยเฉพาะ Bill & Melinda Gates Foundation และ Howard G. Buffett Foundation) จะซื้อ WFP การเงินของอาหารจากเกษตรกรรายย่อยใน LDCs ซึ่งจะ จึงขอแนะนำให้การผลิตอาหารในท้องถิ่นและให้เกษตรกรรายย่อยที่ดีกว่าในการเข้าถึงตลาดโลก
Janet H. Clark เป็นบรรณาธิการ, นักวิเคราะห์อิสระและนักเขียนเกี่ยวกับเรื่องทางเศรษฐกิจและการเงินระหว่างประเทศ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น